Originele tekst in het Engels onderaan – Vertaling met Google Translate.
Klik hier om naar een audiofragment te luisteren.
Er is alleen God, met Wie ieder van jullie eeuwig één is. Begrijpen dat het onmogelijk is om te begrijpen dat, terwijl je je leven leeft in menselijke lichamen die hun beperkingen ervaren, onmogelijk is, en dat je merkt dat je enorme stemmingswisselingen ondergaat die de ware levensvreugde ernstig ondermijnen, zelfs als op dit moment aan al je behoeften wordt voldaan. . Het is erg verwarrend en verontrustend voor je, en aangezien je bijna constant wordt gevoed met het drama van wereldse gebeurtenissen van een zeer ongelukkige en beangstigende aard, is het erg moeilijk voor je om meer dan een paar minuten achter elkaar ontspannen en vredig te zijn. tijd, terwijl je ego’s je persoonlijk zorgen blijven maken over ‘wat als’-gedachten.
Het leven is liefde en liefde is grenzeloos, maar je hebt gekozen voor de menselijke ervaring van beperking voor de lessen die je wilt leren – om tot het besef te komen dat afscheiding van je Bron volkomen onmogelijk is, dat het nooit is gebeurd. En misschien vraag je je af hoe de ervaring van beperking je zou kunnen leren dat scheiding onmogelijk is, terwijl het je constant lijkt te laten zien dat je uiteindelijk allemaal afgescheiden en alleen bent. Je wordt geboren uit een relatie in de afgescheidenheid van een menselijk lichaam, waar je blijft totdat het het leven niet langer kan ondersteunen en je sterft. Maar je bent Liefde, je bent niet je lichaam, en terwijl je bewuste gewaarzijn groeit, ontstaat het besef dat je bewuste gewaarzijn van leven wordt ervaren door je lichaam, maar is niet dat lichaam. Dus, bij de dood, waar gaat dat bewustzijn naartoe? Velen denken dat het ook is beëindigd. Maar als je echt luistert naar je bewustzijn, je hart/geestcentrum van zijn, zul je het intuïtieve inzicht krijgen, het weten dat dat niet waar kan zijn. En dat besef is opbeurend, maar ook verwarrend.
Echter, vanaf het moment van je schepping ben je altijd in leven geweest, en dat zal je altijd blijven omdat je geschapen bent om te genieten van het wonder dat God is, dat is Eén, dat ben jij, voor eeuwig. Er is geen eindpunt voor iemand die God heeft geschapen, omdat God eeuwig meer en meer Liefde tot bestaan brengt in een constante en eindeloze creatieve expansie van Zichzelf voor de oneindige Vreugde van Haarzelf en van alles wat Zij schept. Er is niets om verward over te zijn, want er is alleen Liefde – niets anders – die alles altijd omarmt.
Daarom is er geen reden voor verwarring. Er ontstaat verwarring omdat je jezelf toestaat, in feite jezelf aanmoedigt , door je ego’s, om te twijfelen aan de Realiteit dat je op elk moment Eén bent met je Bron, en zonder zelfs maar een micro-moment van scheiding van Haar. elk een essentieel onderdeel van Alles, want dat is Haar Wil en ook de jouwe.
Toch koos je er in volledige en volslagen vrijheid voor om de onwerkelijkheid van afscheiding van de Bron te ervaren om te ervaren waarvan je dacht dat het je totale onafhankelijkheid zou schenken – om vrijheid te ervaren voorbij de oneindige vrijheid die je al had en waarin je geschapen was! En omdat ze je op dat moment schonk toen ze je schiep met ALLES wat ze is en heeft, is er daarom geen mogelijkheid van iets anders – vrijheid, kracht, creatief vermogen, bewust bewustzijn, eenheid – dan wat je al hebt en hebt gehad. sinds het prachtige moment van je creatie.
Daarom moest je, om een gevoel van afgescheidenheid te ervaren, een onwerkelijke omgeving construeren waarin je kon doen alsof je afgescheiden was. En door je enorme creatieve vermogens was je daartoe in staat. Wat je ook gedacht hebt voordat je die onwerkelijke omgeving bouwde en betrad, als je eenmaal binnenging, verloor je alle herinnering of kennis van je ware aard, van wie je was. Dat gebrek aan herinnering aan de werkelijkheid is een essentieel aspect van de onwerkelijke omgeving van afscheiding die jullie voor jezelf hebben geconstrueerd. Het maakt deel uit van het spel van de onwerkelijkheid, dat nu veel te intens en angstaanjagend is om een spel te zijn waarin je wilt blijven spelen.
Er is alleen God/Realiteit, en Alles wat Zij heeft geschapen is voor eeuwig omhuld in de Heiligheid die Moeder/Vader/God is. Je ogenschijnlijk zeer reële staat van afgescheidenheid is als een droom of een beeld dat oplost als je eruit ontwaakt en geen herinnering of spoor achterlaat. Echter, terwijl jullie jezelf ervaren alsof je erin zit, is het beangstigend omdat het je ontbreekt aan kennis terwijl je daar bent van je onafscheidelijkheid van je bron. Jullie ervaren jezelf als losgekoppeld, alleen, hulpeloos in de uitgestrektheid van de illusie die jullie hebben opgebouwd, en waarin jullie jezelf bevinden als kleine of onbelangrijke wezens in een uitgestrektheid van materiële vorm die oneindig lijkt te zijn. Het maakt niet uit hoe ver de moderne technologie je toestaat om in de verre ruimte van het multiversum te kijken, het lijkt geen grenzen te hebben. In zijn schijnbare enorme omvang lijkt het alsof je niets van enig belang bent, totaal betekenisloos erin. En omdat dat een zeer gruwelijke nachtmerrie is, hebben jullie er alles aan gedaan om het te ontkennen, om het diep te begraven in het onbewuste en ontoegankelijke aspect van jullie menselijke vormen, ver onder het hersenniveau waarop jullie intellect werkt.
Jullie collectieve ontwaken is het resultaat van de collectieve keuze die de mensheid heeft gemaakt om te stoppen met het ontkennen van de Werkelijkheid. Ondanks je tijdelijke keuze om de Werkelijkheid te ontkennen, heeft de gruwel van die keuze je uiteindelijk naar een beslissingspunt geleid – ofwel om dieper in de ontkenning te gaan en zo het gevoel van scheiding nog gruwelijker en intenser te maken, of om te vertrouwen dat God is, en om ontwaken – en jullie hebben er collectief voor gekozen om te ontwaken. Het is de enige alternatieve keuze die voor je beschikbaar is terwijl je blijft geloven in de illusoire wereld van vorm.Je hebt het uitgesteld en uitgesteld, gedeeltelijk vanwege je intense ego-gedreven schuldgevoel en het daaruit voortvloeiende geloof in een onwerkelijke god van oordeel, schaamte en straf, en deels omdat jullie er uitstekend in geslaagd zijn jezelf ervan te overtuigen dat jullie de gruwel van scheiding zullen ontvluchten door jullie menselijke dood. Geen van deze overtuigingen heeft enige geldigheid, ze zijn in werkelijkheid totaal krankzinnig. Dat besef van de krankzinnigheid heeft je uiteindelijk naar dit moment geleid, dit moment waarop je ervoor kiest om te ontwaken in je natuurlijke staat – Realiteit.
Daarom, als je dagelijks naar binnen gaat, naar je eigen individuele heilige heiligdommen voor wat essentiële stille tijd alleen, moet je je absolute vertrouwen in Moeder/Vader/God herbevestigen, en jezelf toestaan te accepteren dat je volledig leeft en altijd bent geweest en bewust bewust van deze goddelijke Waarheid – dat je, op elk moment van je eeuwige bestaan - Eén bent met Haar, omgeven door en omhelsd door Haar oneindig liefdevolle Aanwezigheid. Zij is de Ene Aanwezigheid die je op elk moment volledig en onvoorwaardelijk accepteert omdat je Haar goddelijke en eeuwig geliefde kind bent. Schuld, schaamte, oordeel en straf zijn van de illusie, totaal onwerkelijk, verzinsels van je gescheiden verbeelding, vaag, niet-substantieel en absurd.
Jullie zijn allemaal Liefde die wordt bemind door Liefde – Bron, Moeder/Vader/God, de Ene die Alles is – in een intensiteit van Vrede en Vreugde die jullie menselijke geest totaal niet op een zinvolle manier kan bevatten.
Dus ontspan je, je bent eeuwig veilig en oneindig geliefd – ondanks alle indrukken die in strijd zijn met je menselijke conditie, je ego’s zouden proberen je te overtuigen om mee om te gaan – en sta jezelf toe de waarheid te kennen van wie je bent .
Met zoveel liefde, Saul.
Life is Love, you are Love, and Love is boundless
Click here to listen to an audio clip.
There is only God, with Whom each and everyone of you is eternally at One. To understand that, as you live your lives in human bodies experiencing their limitations, is impossible, and you tend to find yourselves undergoing enormous mood swings that severely undermine the true joy of life, even if in the present moment all your needs are being met. It is very confusing and unsettling for you, and as you are almost constantly being fed the drama of worldly events of a very unhappy and fearful nature, it is very difficult for you be relaxed and at peace for more than a few minutes at a time, as your egos keep presenting you with personally worrying ‘what if’ thoughts.
Life is Love and Love is boundless, but you have chosen the human experience of limitation for the lessons you wish to learn – to come to the realization that separation from your Source is utterly impossible, that it never happened. And maybe you are wondering how the experience of limitation could teach you that separation is impossible, when it constantly appears to demonstrate to you that in the end you are all separate and alone. You are born out of a relationship into the separateness of a human body, where you remain until it can no longer support life and you die. But you are Love, you are not your body, and as your conscious awareness grows the realization arises that your conscious awareness of being alive is experienced through your body but is not that body. So, at death, where does that awareness go? Many think it also is terminated. But if you truly listen to your awareness, your heart/mind center of beingness, you will get the intuitive insight, the knowingness that that cannot be true. And that realization is uplifting, but also confusing.
However, since the moment of your creation, you have always been alive, and you always will be because you were created to enjoy the wonder that is God, that is One, that is You, eternally. There is no termination point for any who God has created because God is eternally living more and more Love into being in a constant and endless creative expansion of Herself for the infinite Joy of Herself and of all She creates. There is nothing to be confused about because there is only Love – nothing else – which embraces all always.
Therefore there is no reason to be confused. Confusion arises because you allow yourselves, in fact encourage yourselves, through your egos, to doubt the Reality that you are One with your Source in every moment, and without even a micro-moment of separation from Her. She is ALL, and you are each an essential part of All because that is Her Will and also yours.
Yet, in complete and utter freedom, you chose to experience the unreality of separation from Source to experience what you thought would grant you total independence – to experience freedom beyond the infinite freedom you already had, and into which you were created! And, because when She created you she endowed you in that moment with ALL that She is and has, there is therefore, no possibility of anything – freedom, power, creative ability, conscious awareness, Oneness – beyond what you already have, and have had since the magnificent moment of your creation.
Therefore, in order to experience a sense of separation, you had to construct an unreal environment where you could pretend to be separate. And because of your enormous creative abilities you were able to do so. Whatever you may have thought before you constructed and entered into that unreal environment, once you did enter you lost all memory or knowing of your true nature, of who you were. That lack of memory of Reality is an essential aspect of the unreal environment of separation that you constructed for yourselves. It is part of the game of unreality, which is now far too intense and fear inducing to be a game in which you wish to continue playing.
There is only God/Reality, and All that She created is eternally enveloped in the Holiness that is Mother/Father/God. Your seemingly very real state of separation is like unto a dream or an image that dissolves when you awaken from it, leaving no memory or trace. However, while you are experiencing yourselves as within it, it is terrifying because while there you lack the knowing of your inseparability from your Source. You experience yourselves as disconnected, alone, helpless in the vastness of the illusion that you built, and in which you find yourselves as tiny or insignificant beings in a vastness of material form that seems to be infinite. No matter how far modern technology allows you to peer into the distant space of the multiverse it seems to have no limits. In its apparent enormity you appear as nothing of any consequence, totally meaningless within it. And because that is a most horrifying nightmare you have done everything in your power to deny it, to bury it deep within the unconscious and inaccessible aspect of your human forms, way below the brain level at which your intellect operates.
Your collective awakening is the result of the collective choice humanity made to cease denying Reality. Despite your momentary choice to deny Reality, the horror of that choice has finally led you to a decision point – either to go deeper into denial and thus make the sense of separation even more horrific and intense, or to trust that God is, and to awaken – and you have collectively chosen to awaken. It is the only alternate choice available to you while you maintain a belief in the illusory world of form. You have been delaying it and delaying it, partially because of your intense ego-driven sense of guilt and the consequent belief in an unreal god of judgment, shame, and punishment, and partially because you have done an excellent job of convincing yourselves that you will escape the horror of separation by your human death. Neither of these beliefs have any validity, they are, in truth, totally insane. That realization of the insanity is what has finally led you to this moment, this moment of choosing to awaken into your natural state – Reality.
Therefore, when you go within daily, to your own individual holy sanctuaries for some essential quiet time alone, you need to reconfirm your absolute Trust in Mother/Father/God, and allow yourselves to accept that you are and always have been fully alive and consciously aware of this divine Truth – that you are, in every moment of your eternal existence – at One with Her, enveloped in and embraced by Her infinitely loving Presence. She is the One Presence that accepts you completely and unconditionally in every moment because you are Her divine and eternally beloved child. Guilt, shame, judgment, and punishment are of the illusion, totally unreal, figments of your separated imaginations, nebulous, insubstantial, and absurd.
You are all Love being Loved by Love – Source, Mother/Father/God, the One that is All – in an intensity of Peace and Joy of which your human minds are totally unable to conceive in any meaningful manner.
So relax, you are eternally safe and infinitely loved – in spite of any impressions to the contrary that your human condition, your egos would attempt to convince you to engage with – and allow, yourselves to know the Truth of who you are.
With so very much love, Saul.